Αν η φλόγα που χάθηκε ζει ακόμη αλλού

μακριά απ' το καμένο της ξύλο,

τότε κ' οι ψυχές των ανθρώπων που σβήσαν

συνεχίζουν να λάμπουν αλλού

μακριά απ' τα αγαπημένα τους σώματα.



Μόνο σε ίσκιους και όνειρα βασιλεύει η Περσεφόνη.




20 Φεβρουαρίου 1997, 2 Σεπτεμβρίου 2012

Τιτάνες και Γίγαντες

Όταν, στα πανάρχαια χρόνια, οι Έλληνες ήθελαν να παρουσιάσουν
σε έργα τέχνης τους νικηφόρους αγώνες της Ιστορίας τους
με βάρβαρους λαούς,
καταφεύγανε πάντα σε θέματα μυθικά,
στην περίφημη Τιτανομαχία και Γιγαντομαχία,
που ήταν για κείνους το σύμβολο
της αιώνιας πάλης τους
για τη λευτεριά και το φως.

Τιτάνες και Γίγαντες ήταν πάντα οι άνισοί τους εχθροί,
μια κοσμογονία η Ιστορία τους...

Έτσι σαν τότε...
Που πάλευαν μανιασμένα στα σπλάχνα της γης
η φωτιά, ο σεισμός,
η ρευστή και ακατάλυτη δύναμη
που αργότερα μπήκε σε τάξη
και βρήκε την αρμονία, τη σταθερότητα, τη ζωή.

Εκείνη την κοσμογονική αναστάτωση
είχαν στους μύθους τους προσωποποιήσει
με τους Τιτάνες και Γίγαντες, που εδάμασαν οι θεοί τους...
Με τους Τιτάνες και Γίγαντες που θάχαν πάντα να πολεμούν,
για το φως
του πολιτισμού και της Ιστορίας τους.

Σοφίας Παπαδάκη, Τιτάνες και Γίγαντες, από την σειρά Κλασσικά Εικονογραφημένα των εκδόσεων Πεχλιβανίδη

Φιλήμονας και Βαυκίδα

Ζευγάρι πέθανε ακριβώς την ίδια ώρα

28 Απριλίου 2012

Οι δύο ηλικιωμένοι «έφυγαν» από τη ζωή την ίδια ακριβώς ώρα, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, όπου νοσηλεύονταν τις τελευταίες ημέρες σε διαφορετικές κλινικές.

Όπως έγραψε το thessalianews.gr, η γυναίκα, 77 ετών, νοσηλευόταν στην Παθολογική Κλινική του νοσοκομείου, όπου άφησε την τελευταία της πνοή στις έξι τα ξημερώματα της Πέμπτης, 26 Απριλίου, μετά από μάχη με πολύχρονη ασθένεια.

Την ίδια ώρα ακριβώς, ο 79χρονος σύζυγος της, απεβίωσε μετά από νοσηλεία του στη Χειρουργική κλινική του ίδιου νοσοκομείου.

Κανείς από τους δύο δεν έμαθε για το θάνατο του άλλου.

...κάτι το αληθινό που είχε μέσα του, 
κάτι που έκαιγε με μια παλλόμενη λαμπρότητα
- έπαψε μεμιάς να υπάρχει. 


(...)

Σέρνοντας πίσω μας μια άμαξα γεμάτη δάκρυα, 
πόσο λίγο ζούμε σ' αυτόν τον κόσμο της θλίψης
- πόσο ήδη έχουμε φύγει. 


(...)


...Το δικό του ιδανικό ήταν γραμμένο με φρέσκο μαύρο μελάνι 
πάνω σε μια αγνή, πάλλευκη κόλλα χαρτιού. 
Το κείμενο ήταν μυστηριώδες, αποκλείοντας όχι μόνο την ερμηνεία
μα και κάθε κριτική ή σχόλιο.  


(...)


«...Τι επιθυμείς πάνω απ΄όλα;» 


(...)


«Μπροστά στον ήλιο... που θα δύει 
πίσω από την κορυφή ενός λόφου, 
γεμάτος ευλαβική λατρεία... κοιτάζοντας πέρα
την αστραφτερή θάλασσα, 
κάτω από ένα ψηλό πεύκο ευγενικό...
να σκοτωθώ μονάχος.»


(...)


Έχει πολλή ώρα ακόμα ώσπου να βγει ο ήλιος -μονολόγησε ο Ισάο-
και δεν μπορώ να περιμένω. 
Δεν υπάρχει λαμπερός δίσκος που ν' ανατέλλει. 
Δεν υπάρχει κάποιο πεύκο ευγενικό να με σκεπάσει με τον ίσκιο του. 
Ούτε θάλασσα υπάρχει - να αστράφτει.»


(...)


Ακριβώς τη στιγμή που η λεπίδα έσκιζε τη σάρκα του, 
ο λαμπερός δίσκος του ήλιου τινάχτηκε ψηλά 
κι έγινε συντρίμμια
πίσω από τα βλέφαρά του. 

30 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012

Από τα Αφηνιασμένα Άλογα του Γιούκιο Μισίμα (1925-1970)
από τις εκδόσεις Καστανιώτη και σε μετάφραση των Γιούρι Κοβαλένκο και Σταύρου Παπασταύρου
- ελάχιστα πειραγμένη από τον ιστολόγο

Στυγερή δολοφονία δύο εφήβων

ΑΘΗΝΑ 24 Ιανουαρίου 2012

Στυγερό έγκλημα εις βάρος δύο εφήβων διαπράχθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα της αστυνομικής έρευνας. Μία δεκαπεντάχρονη και ένας δεκαεξάχρονος, που αγνοούνταν επί ένα μήνα, βρέθηκαν δολοφονημένοι σε αγροτική περιοχή του Λαγκαδά.

Τα δύο πτώματα ταυτοποιήθηκαν από τις διωκτικές Αρχές της Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα, πρόκειται για έναν δεκαεξάχρονο πομακικής καταγωγής από την Ξάνθη και μια δεκαπεντάχρονη Βορειοηπειρώτισσα, παιδιά οικογενειών ρακοσυλλεκτών.

Όπως προκύπτει από τις καταθέσεις, οι δύο έφηβοι είχαν ερωτικό δεσμό. Οι οικίες τους βρίσκονταν σε κοντινή απόσταση, στην Ανω Πόλη της Θεσσαλονίκης.

Η εξαφάνισή τους είχε δηλωθεί πριν από έναν μήνα κι έκτοτε δεν υπήρχε κανένα στοιχείο.

Το πρωί του Σαββάτου, κάτοικος του χωριού Ανάληψη κοντά στον Λαγκαδά βρήκε -κάτω από μπάζα και σκουπίδια- τα πτώματα.

Ο ιατροδικαστής διαπίστωσε ότι τα παιδιά είχαν χτυπηθεί στο κεφάλι και το στήθος με βαρύ αντικείμενο- σκαπτικό εργαλείο ή τσεκούρι.

Η Αστυνομία εκτιμά ότι το έγκλημα διεξήχθη σε άλλη περιοχή και πως τα θύματα μεταφέρθηκαν στον σκουπιδότοπο του Λαγκαδά.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι δύο έφηβοι σκόπευαν να κλεφτούν, προκαλώντας αντιδράσεις στις οικογένειές τους.